اثر عمق قرارگیری تونل بر رفتار سازه‌ی تونل‌های شهری تحت اثر حرکت قوی زمین

سازه‌ها و فضاهای زیرزمینی یکی از مهم‌ترین و امروزی‌ترین نیازهای شهرنشینی مدرن‌اند. به‌طور تجربی سازه‌های زیرزمینی نسبت به سازه‌های سطحی از آسیب‌پذیری کم‌تری برخوردارند. بسیاری از این سازه‌ها در محیط‌های آبرفتی و سست شهری قرار دارند و در معرض آسیب‌های ناشی از زلزله‌اند. امروزه با دست‌یابی به رایانه و نرم‌افزارهای ویژه‌ی مدل‌سازی عددی، تحلیل پویای)دینامیک( سیستم‌هایی که شامل خاک و سازه‌اند، میسر شده است. در این تحقیق با توجه به وجودِ کرنش صفر در راستای طول تونل، تحلیل دوبعدی با فرض کرنش صفحه‌یی و با استفاده از نرم‌افزار D۲ F‌L‌A‌C انجام می‌شود. در این تحقیق اثر عمق قرارگیری تونل در محیط یا همان سربار تونل مد نظر قرار گرفته که نتیجه‌ی آن افزایش نیروها و ممان‌ها در پوشش تونل بر اثر افزایش روباره‌ی تونل در یک محیط آبرفتی و افزایش خطر سازه‌ی تونل در هنگام زلزله است. با مقایسه‌ی حل عددی و حل تحلیلی که از دو روش W‌a‌n‌g و P‌e‌n‌z‌i‌e‌n به دست آمده‌اند، و مشاهده‌ی نتایج کاملاً متناقضِ حاصله، به عدم تطابق کامل این دو روش پی می‌بریم.